Vertegenwoordiger patiënt heeft recht op inzage dossier
Joke is specialist ouderengeneeskunde en is behandelaar van de ouders van Toon. Toon is de eerste contactpersoon voor zijn ouders in de zorginstelling. Hij wil een preventief (bloed)onderzoek voor zijn ouders om hen te kunnen testen op de ziekte van Whipple. Joke is niet bereid om een dergelijk onderzoek, ter geruststelling van Toon, in te zetten. Bij beide ouders is er sprake van vergevorderde dementie en daarom wordt een symptomatisch beleid gevoerd. Indien een erfelijkheidsonderzoek aangewezen zou zijn, wil Joke graag een verzoek ontvangen van de behandelend medisch specialist.
Afschriftverzoek. Een maand later herhaalt Toon tevergeefs zijn verzoek en vraagt om een afschrift van het dossier van zijn ouders. Joke biedt Toon een gesprek aan, maar hij slaat dit af. Joke neemt contact op met de KNMG Artseninfolijn, die haar adviseert om het verzoek te weigeren. Over deze uitkomst informeert zij Toon dezelfde dag. Joke legt het verzoek ook voor aan drie collega-artsen, maar de conclusie blijft dezelfde. Joke leidt het afschriftverzoek door naar het management van de zorginstelling. De zorgmanager laat Toon daarop weten dat hij binnen een maand een kopie van de dossiers zal ontvangen. Op initiatief van Joke wordt Toon door het management van de instelling uitgenodigd voor een gesprek. Er komt een overleg tussen de behandelaren van de ouders en er wordt gesproken over een second opinion.
Dreigende procedures
Als de directeur van de zorginstelling hoort dat Toon een kort geding tegen de instelling wil starten, draait hij onder andere de toezegging tot dossierafgifte terug. Er vindt nog wel een gesprek met de directeur plaats bij Toon thuis, waarin de directeur toezegt dat er een ander (weinig belastend) onderzoek bij de ouders zal worden ingezet en dat er daarmee van uit wordt gegaan dat de dossierafgifte kan komen te vervallen. Toon gaat daar niet mee akkoord. Joke besluit tot afgifte van de dossiers. Als Toon een kopie van de beide dossiers wil ophalen, kan hij zijn bewijs van vertegenwoordiging van zijn ouders niet tonen en krijgt hij geen kopieën mee. Dat lukt twee weken later wel. Op dezelfde dag overlijdt zijn moeder.
Klacht. Toon dient een klacht in tegen Joke, onder andere omdat zij zonder goede redenen weigert om hem als wettelijk vertegenwoordiger inzage in of afschriften van de dossiers van zijn ouders te geven.
Tuchtcollege
Het tuchtcollege (ECLI:NL:TGZREIN:2020:18) oordeelt dat “de hulpverlener zijn verplichtingen jegens de meerderjarige patiënt die niet in staat kan worden geacht tot een redelijke waardering van zijn belangen ter zake, die niet onder curatele staat of ten behoeve van wie geen mentorschap is ingesteld, moet nakomen jegens de persoon die daartoe door die patiënt schriftelijk is gemachtigd in zijn plaats op te treden”. Beide ouders hebben in een levenstestament aan hun zoon een volmacht gegeven om namens hen rechtshandelingen te verrichten, nadat een onafhankelijke arts deskundig op het gebied waarop de vraagstelling zich afspeelt, een schriftelijke verklaring heeft afgelegd dat betreffende ouder(s) niet meer in staat is (zijn) de belangen op een juiste wijze te behartigen. Door een onafhankelijke specialist ouderengeneeskunde is vastgesteld dat beide ouders niet meer in staat waren om hun eigen wil te bepalen ten aanzien van de behartiging van hun financiële- en gezondheidsbelangen. Daardoor is hun eerder afgegeven algemene volmacht/levenstestament in werking getreden. Het college stelt vast dat aan de zoon daarmee het recht toekomt om, als gevolmachtigde van zijn ouders, medische gegevens van zijn ouders te ontvangen. Hij is daarvoor aan de instelling ook geen reden verschuldigd.