PENSIOEN - 30.05.2011

Nu bancair (lijfrente)sparen?

Banksparen is - zo was in het nieuws - erg populair. Wat niet iedereen weet, is dat (sinds 2008) ‘via de bank’ ook kan worden gespaard voor pensioen. Tot die tijd konden alleen fiscaal aftrekbare lijfrentepremies worden betaald aan een verzekeraar, vanaf 2008 dus ook aan een bank. De hoogte van de aftrek is in beide gevallen gelijk. Van belang zijn dus voornamelijk de kosten.

De verschillen. Een bank kan slechts een tijdelijke lijfrente uitkeren. Immers, als de bankrekening leeg is, houdt de uitkering op. Een levenslange lijfrente kan alleen door een verzekeraar worden aangeboden. Een bank kan een uitkering aanbieden met een maximale duur van 20 jaar aangevuld met de jaren vóór 65 jaar óf een tijdelijke uitkering van minimaal vijf jaar. Deze mag dan max. zo’n € 20.000,- per jaar bedragen.

De voordelen. Deze betreffen primair de transparantie en dús de kosten. Als het gaat om de hoogste garantie, hetzij qua kapitaal of qua uitkering, blijft het een kwestie van goed shoppen en onderhandelen. Bij overlijden - zowel vóórdat als nadat de uitkering is ingegaan - vererft het restant van het lijfrentekapitaal naar de partner, de kinderen of de overige erfgenamen.

De nadelen. De nadelen zijn dat er geen levenslange uitkering kan worden aangekocht én dat een bank geen (levenslange) nabestaandenlijfrente kan aanbieden. Wel kan natuurlijk in de opbouwfase bij de bank worden gespaard en kan de uitkering (voor het gewenste deel!) worden aangekocht bij een verzekeraar in de uitkeringsfase. Bij overlijden komt ‘uitsluitend’ het spaarkapitaal tot uitkering. Daarvoor moet dan een aparte lijfrente bij een verzekeraar worden aangekocht.

Oud regime? Als het een lijfrentepolis betreft van vóór 1992, waar het pré-Brede Herwaarderingsregime op van toepassing is, geldt het volgende. U kunt de polis en ook het lijfrentekapitaal wél aanwenden bij een bank, maar dan bent u de voordelen van het oude regime kwijt. Deze zijn onder andere het onbeperkt uitstellen (tot na 70 jaar), het (partieel) kunnen afkopen en de vrije keus qua lijfrentevormen. Als die zaken niet spelen, dan is de bancaire variant prima.

‘Minder’ oud regime. Als het lijfrentepolissen betreft van ná 1992 maar vóór 2005, dan bieden deze de mogelijkheid om een overbruggingslijfrente aan te kopen. Dat is een tijdelijke uitkering die uiterlijk eindigt op 65 jaar. In de uitstelfase mogen deze polissen wel ondergebracht worden bij een bank, maar bij een bank kan geen overbruggingslijfrente worden aangekocht. In de uitkeringsfase moet deze dan weer bij een ’traditionele’ verzekeraar worden aangekocht.