Huisdier na overlijden of echtscheiding goed geregeld?

Taak voor de erfgenamen

Bij een overlijden is het van belang om te weten wie de zorg op zich neemt voor het huisdier. Is er niets geregeld, dan komt het huisdier toe aan de erfgenamen. Hebben deze geen interesse, dan is er de vraag waar het dier terechtkomt. Dat kan bij een andere dierenliefhebber zijn, maar het is ook mogelijk dat het dier in het asiel belandt en uiteindelijk een finaal spuitje krijgt. Dat wil toch niemand!

Last in testament opnemen. Om dat te voorkomen kan er in een testament een last worden opgenomen. In dit geval is dat de verplichting om het huisdier goed te verzorgen of om het dier bij een dierenliefhebber onder te brengen. Wordt een last niet goed uitgevoerd, dan kan dat tot gevolg hebben dat de rechten van een erfgenaam komen te vervallen (art. 4:131 lid 1 BW) . Het verzoek tot vervallenverklaring kan door iedere belanghebbende bij de rechter worden ingediend (art. 4:131 lid 2 BW) , dus iemand die belang heeft bij de uitvoering van de last.

Benoeming van een executeur. Daar schuilt echter een probleem, want een huisdier wordt door de wet niet als belanghebbende aangemerkt. Als de erfgenamen de last niet opvolgen, is er niemand die daarom maalt.

Hoe ondervangt u dat? Om dat te ondervangen, is het raadzaam om in het testament een executeur te benoemen aan wie de last wordt opgelegd. Wordt er door de testateur (de persoon die het testament opstelt) overlegd met de executeur wat de bedoeling is, dan heeft dat meer kans van slagen dan wanneer de taak wordt opgelegd aan enkele onwillige erfgenamen.

En bij echtscheiding?

In geval van echtscheiding is een huisdier juridisch gezien een object dat behoort tot de roerende zaken van de beide echtgenoten. Aan wie het huisdier toekomt, is afhankelijk van de wijze waarop de echtgenoten zijn gehuwd.

1. Zijn ze gehuwd na 1 januari 2018 en was het huisdier voor het huwelijk al van een van de echtgenoten, dan blijft het dier na de echtscheiding ook eigendom van deze echtgenoot.
2. Zijn ze gehuwd voor 1 januari 2018, dan behoort het huisdier tot het gemeenschappelijk vermogen dat na de echtscheiding moet worden verdeeld.
3. Datzelfde is het geval als de echtgenoten na 1 januari 2018 zijn gehuwd en het huisdier is tijdens het huwelijk door hen beiden aangekocht.
4. Zijn de echtgenoten gehuwd op huwelijkse voorwaarden waarbij een uitsluiting van gemeenschappelijk vermogen is overeengekomen (koude uitsluiting), dan blijft het huisdier eigendom van de echtgenoot die het dier uit eigen middelen heeft gekocht.

Toedeling via overleg of door rechter

Moet het huisdier na de echtscheiding aan een van de echtgenoten worden toegedeeld (zie hiervoor punt 2 en 3), dan gebeurt dat in onderling overleg. Dat kan in het echtscheidingsconvenant worden vastgelegd. Bestaat er geen overeenstemming, dan moet de rechter daarover beslissen. Daarbij kijkt hij naar alle betrokken belangen van de echtgenoten en, indien van toepassing, van de kinderen!