Terugkeer op oude werkplek, liever niet …
Alex was al een tijd in dienst bij Services BV toen hij langdurig ziek werd en uitviel. Zijn eigen functie kan hij niet meer uitvoeren sinds december 2011. Vanaf januari 2015 krijgt hij dan ook een WIA-uitkering gebaseerd op een arbeidsongeschiktheidspercentage van 40%. Sinds dat jaar kon hij nog wel een andere functie uitoefenen. Hij voert administratieve handelingen uit voor 22 uur per week. Voor Alex geldt inmiddels een no-riskpolis. Een no-riskpolis is een regeling die voor u geldt als u een werknemer met een ziekte of handicap in dienst neemt. In dat geval krijgt u een Ziektewet-uitkering voor uw werknemer zodra hij daadwerkelijk ziek uitvalt. Er hangen financiële voordelen aan.
Na jaren weer aan de slag willen!
Inmiddels heeft Alex geen recht meer op loondoorbetaling en Services BV stopt met het betalen van loon. Alex vordert bij de rechter de werkgever te veroordelen om hem toe te laten tot zijn werkzaamheden of passende werkzaamheden te vinden, rekening houdend met zijn bekende beperkingen en tot betaling van 60% van het loon. Alex slaagt hierin, dat was 2018. Ondertussen vindt er een organisatiewijziging plaats en krijgt Alex een nieuwe arbeidsovereenkomst om te tekenen. Dat weigert hij, want hij wil deze functie niet. Hij wil op de administratie blijven werken. Volgens Alex is het werken op de administratie prima te doen, ondanks zijn beperkingen.
Voltijd werken. Alex vindt het zelfs zo goed gaan dat hij om meer uren vraagt. Waarom niet voltijd? Services BV bedankt daarvoor. Deze afdeling heeft voldoende personeel. Services BV noemt de afdeling ‘volgeroosterd’. Alex laat het er niet bij zitten en stapt opnieuw naar de rechter. De bedrijfsarts oordeelt toch ook dat een fulltimebaan weer mogelijk is. Als er maar rekening wordt gehouden met zijn beperkingen.
Is dit nieuw bedongen arbeid?
De werkgever vindt dat de functieomvang van 22 uur stilzwijgend ‘de nieuwe bedongen arbeid’ is geworden. Meer uren afdwingen kan niet volgens Services BV. Als Alex zijn arbeidsomvang wil uitbreiden, moet hij een verzoek indienen op grond van de Wet flexibel werken en dat doet hij niet! Bovendien, zo stelt de werkgever subsidiair, komt de vordering tot urenuitbreiding neer op een vordering tot nakoming van de re-integratieverplichtingen. Daarvoor is een deskundigenoordeel van het UWV van belang. Ook deze ontbreekt.
Contractomvang. De rechter geeft Alex gelijk wat betreft zijn contractomvang. Een contractomvang verandert niet stilzwijgend. Van belang is dat een werknemer welbewust instemt met een wijziging. Dat gaat dus niet vanzelf (ECLI:NL:HR:2010:BK3570) . Dit klinkt positief, maar toch loopt het spaak voor Alex.
Deskundigenoordeel
De rechter beschouwt de vordering van Alex inderdaad als een vordering tot nakoming van de re-integratieverplichtingen (art. 7:658a BW) . Op grond van artikel 7:658b lid 1 BW moet zo’n vordering worden afgewezen, indien er in de procedure geen verklaring is toegevoegd van een deskundige van het UWV over de nakoming van deze verplichting door de werkgever. Alex wijst op het oordeel van de bedrijfsarts en zelfs het UWV. Zij hebben toch al geoordeeld dat er geen urenbeperking geldt? Onvoldoende, zo stelt de rechter. Het is Alex die voor meer uren wil worden ingezet, dan ligt het op zijn weg om een deskundigenoordeel van het UWV in te winnen. De rechter verklaart de werknemer niet ontvankelijk in zijn vordering. Alex is terug bij af (ECLI:NL:RBNHO:2020:2968) .
Maak uw profiel aan om dit advies en vele andere adviezen te kunnen ontdekken.