ONTSLAG - 24.01.2020

Eén ontslagreden niet doorslaggevend, maar een combi wel

(On)voldragen ontslaggronden

Wettelijke opsomming. U kunt de rechter vragen de arbeidsovereenkomst te beëindigen, maar u moet daarvoor dan een goede reden hebben. Deze zogenaamde ‘ontslaggronden’ zijn in de wet opgesomd, de c- tot en met de h-grond. Als u zo’n reden aanvoert, moet u volledig aan alle voor die ontslaggrond gestelde eisen voldoen. De ontslaggrond moet, zoals dat heet, ‘voldragen’ zijn.

Voorbeeld.Bij een ontslag wegens disfunctioneren moet u aantonen dat de werknemer onvoldoende functioneerde, dat u hem daar tijdig over informeerde, dat u hem een reële kans op verbetering heeft geboden en dat zijn disfunctioneren niet te wijten is aan onvoldoende scholing.

Combinatie wordt mogelijk

Uitbreiding met cumulatiegrond. In de praktijk is het voor een werkgever vaak erg lastig de ontslaggrond volledig waar te maken. In 70% van de gevallen wijst de rechter het ontslagverzoek dan ook af omdat de ontslaggrond ‘onvoldragen’ is. Dat terwijl het duidelijk was, ook voor de rechter, dat voortzetting van het dienstverband voor alle partijen onwenselijk is. Om daaraan tegemoet te komen, heeft de wetgever vanaf 1 januari 2020 de ontslaggronden uitgebreid met een cumulatiegrond, ook wel ‘i-grond’ geheten.

Cumulatie. Op basis van de nieuwe i-grond, de zogenaamde ‘cumulatiegrond’ is een beëindiging nu mogelijk door meerdere ontslaggronden (de c- t/m h-grond) te combineren. Daarbij moet het duidelijk zijn dat een voortzetting van de arbeidsovereenkomst met de werknemer in redelijkheid niet van de werkgever kan worden gevraagd.

Voorbeeld.Een werknemer disfunctioneert en u heeft hem daarop meerdere keren aangesproken, waarna de verhouding tussen u beiden verstoord is geraakt. U heeft de werknemer echter in het heetst van de strijd geen verbetertraject aangeboden om zijn functioneren te verbeteren. Dat betekent dat de ontslaggrond wegens disfunctioneren onvoldragen is. Als de rechter overtuigd is dat een situatie zodanig is dat niet van u kan worden verlangd dat het dienstverband wordt voortgezet, kan hij de arbeidsovereenkomst beëindigen.Let op. De rechter is daartoe niet verplicht.

Helaas wel een hogere vergoeding

Normale transitievergoeding. Wanneer er volledig is voldaan aan een van de in de wet genoemde gronden voor het ontslag, dan heeft de werknemer recht op de transitievergoeding. Vanaf 2020 bedraagt deze 1/3 maandsalaris per gewerkt jaar. Deze vergoeding wordt niet afgerond, maar tot op de dag nauwkeurig berekend. De werknemer heeft alleen in uitzonderlijke gevallen geen recht op de transitievergoeding, namelijk alleen als er sprake is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van zijn kant. Daar is echter niet snel sprake van.

Vergoeding bij de cumulatiegrond. Wordt er niet aan alle eisen voor een wettelijke ontslaggrond voldaan, maar is de rechter bij een combinatie van factoren wel tot de conclusie gekomen dat het dienstverband beëindigd moet worden, dan kan hij de arbeidsovereenkomst ontbinden. Hij kan dan een extra vergoeding toekennen die maximaal 50% van de transitievergoeding bedraagt. Deze 50% komt dan bovenop de ‘gewone’ transitievergoeding. De optelsom van de transitievergoeding en de extra vergoeding komt daarbij ongeveer uit op 60% van de oude kantonrechtersformule.