ONTSLAG - 20.05.2019

“Je kunt niet zomaar opstappen ...”

Het ontslag van Loes. Loes werkte bij werkgever ZB op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van 1 juni tot 31 december. In die overeenkomst stond geen tussentijds opzegbeding, waardoor de arbeidsovereenkomst niet voortijdig beëindigd kon worden. De enige manier waarop de arbeidsovereenkomst dan kan eindigen, is door een ontbinding door de rechter, door een ontslagvergunning van het UWV of door een ontslag op staande voet. Dat laatste deed Loes. Wat speelde er?

“Ik pik het niet!” Loes vindt dat ZB in juli en augustus het loon niet correct heeft uitbetaald en dat ZB de werktijden niet had mogen aanpassen. Voor haar is dat genoeg reden om per direct (op staande voet) op te stappen.

Wat zegt de wet daarover? Als een werkgever een werknemer op staande voet wil ontslaan, moet hij daarvoor een dringende reden hebben. Datzelfde geldt voor een werknemer. Maar wat is een dringende reden voor een werknemer? De wet geeft duidelijkheid. U moet dan bijvoorbeeld denken aan een werknemer die mishandeld of beledigd wordt of een werknemer van wie het loon niet of steeds te laat wordt betaald.

Niet mee eens? Als de werknemer een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd tussentijds opzegt, terwijl die mogelijkheid niet is afgesproken, moet hij u een vergoeding betalen die gelijk is aan het bedrag van het loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst geduurd zou hebben als deze ‘normaal’ zou zijn geëindigd. In dit geval is dat vier maanden tot het einde van het contract (er is immers geen tussentijds opzegbeding). Let op. De kantonrechter kan deze vergoeding matigen. Let op. De werkgever moet de gefixeerde schadevergoeding binnen twee maanden nadat de arbeidsovereenkomst is geëindigd, bij de rechter neerleggen.

De rechter. Werkgever ZB stapte naar de rechter en kreeg gelijk. De rechter vond dat Loes in ieder geval eerst met ZB in gesprek had moeten gaan over haar klachten. Nu zij dat niet heeft gedaan, moet zij de werkgever deze gefixeerde schadevergoeding betalen. De rechter kwam Loes tegemoet door de schade te matigen met plm. 25% (ECLI:NL:RBDHA:2019:1580) .