Wonen in het buitengebied
Agrarische woning in het buitengebied. Uw cliënt droomt er al jaren van om in een oude boerderij op het platteland te wonen. Maar het is niet gemakkelijk om hiervoor als niet-agrariër toestemming te krijgen. De overheid heeft in de afgelopen jaren weinig medewerking verleend aan de vraag om burgerwoningen in het buitengebied toe te staan. Maar er komen steeds meer boerderijen leeg te staan omdat agrarische bedrijven te kampen hebben met toenemende vestigings- en milieuwetgeving. Omdat veel boeren ophielden met hun bedrijf, hebben nogal wat gemeentebesturen het in de afgelopen jaren mogelijk gemaakt om de agrarische bestemming van de bebouwing (boerderij, stallen, schuur, kavel, enz.) om te zetten in woon- en recreatiefuncties.
Bestemmingsplan. Uitgangspunt zijn de bepalingen van het bestemmingsplan dat geldt voor het betreffende perceel. In dit verband wordt gedacht aan faciliteiten zoals woningsplitsing en vrijstelling.
Woningsplitsing. Momenteel zijn er in diverse gemeenten bestemmingsplannen voor het buitengebied waarin woningsplitsing is toegestaan. Daarmee wil men vaak vooral de karakteristieke boerderijbebouwing behouden. Meestal gaat het om langgevelboerderijen die door inpandige splitsing behouden kunnen worden.
Vrijstelling. Er kunnen op dit punt in het bestemmingsplan vrijstellingsbepalingen zijn opgenomen. Met name gemeenteraden in landelijke gebieden hebben in de afgelopen jaren nieuwe vrijstellingsmogelijkheden en uitzonderingsbepalingen in de bestemmingsplannen opgenomen. Daarmee kan zonder veel problemen de agrarische bestemming wijzigen in woonbestemming.
Bezint eer ge begint. Adviseer uw cliënt zijn koopplannen voor een ‘boerderijtje in het buitengebied’ pas door te zetten als hij zeker weet dat hij daarin als niet-agrariër ook mag gaan wonen. Als het gemeentebestuur medewerking wil geven in de vorm van vrijstelling of het alsnog wijzigen van het bestemmingsplan, moet uw cliënt uiteraard weten of en zo ja, welke kosten aan die procedure verbonden zijn.