Gestolen waar werkt prima voor de fiscus
In het buitenland buiten het zicht van de fiscus gestald vermogen maakt moeilijke tijden door. Liechtenstein, KB-Lux(emburg) en de in België gevestigde ‘bank zonder naam’: de fiscus heeft ze op de korrel. Wat heeft de rechter beslist?
Zwart spaargeld afrekenen met fiscus. In betrekkelijk korte tijd heeft de fiscus bijna 135 miljoen euro afgerekend met belastingplichtigen die zich ‘vrijwillig’ bij de fiscus hebben gemeld.
Hoe werkt de fiscale inkeerregeling? Zolang de fiscus u nog niet op het spoor is - kunt u tot ‘inkeer’ komen: u kunt uw eerdere (foutieve) aangifte (bijv. op het punt van zwart spaargeld) verbeteren. Daarmee voorkomt u een ‘vergrijpboete’ (maximaal 100%). Uiteraard moet u wel de verschuldigde belasting betalen (ook eerdere jaren) en krijgt u te maken met rente en eventueel een verzuimboete. Zo’n verzuimboete is hoger naarmate u meerdere keren in verzuim bent geweest en kan bij het niet of niet tijdig indienen van de aangifte oplopen tot € 1.134,-. Als u te laat bent met het betalen van de belasting of als u te weinig betaalt, kan de boete oplopen tot € 4.537,-.
Tip. Tot inkeer komen doet u door invulling van de Verklaring Vrijwillige verbetering Buitenlands vermogen (http://www.belastingdienst.nl).
Hier geldt: doe niks overhaast, en reken samen met uw belastingadviseur door wat de gevolgen van melden (via de inkeerregeling) zijn.
Waar zit een naar luchtje aan?
Grote vissen. In 2007 nog ontving de Belastingdienst 21 miljoen euro van 350 inkeerders. Gemiddeld dus maar liefst € 60.000,- per persoon! Dat vrijwillig melden mag u rustig met een korreltje zout nemen. Het ging meestal om belastingplichtigen die nattigheid voelden. Bij veel buitenlandse banken is immers de laatste tijd het nodige misgegaan. Banken die door voormalige werknemers werden gechanteerd, microfiches met saldi en namen van zwartspaarders die werden gestolen en zo is er nog wel meer. De Duitse overheid betaalde onlangs nog enkele miljoenen aan een dief om gewenste informatie over zwartgeld te krijgen. Dat er aan die informatie een luchtje zit, is duidelijk. Maar mag de Nederlandse Belastingdienst die informatie gebruiken bij het opleggen van een belastingaanslag met boete?
Onrechtmatig? De Hoge Raad heeft in de zogeheten ‘KB-Lux zaak’ (LJN: BA8179) beslist dat de Nederlandse fiscus op grond van gestolen microfiches een nader onderzoek mag instellen naar verzwegen bankrekeningen. Je kunt het er mee eens zijn of niet: er is nu wel duidelijkheid: de fiscus mag gestolen waar ‘gewoon’ gebruiken.
Meewerken aan eigen veroordeling? Behalve ‘onrechtmatig verkregen bewijs’ kennen we in het strafrecht het beginsel dat men niet hoeft mee te werken aan de eigen veroordeling. Dat beginsel geldt volgens de Hoge Raad niet in fiscale zaken. Bankgegevens die belastingplichtigen onder druk aan de fiscus hebben verstrekt mogen - behalve voor het bepalen van de aanslag - ook worden gebruikt voor het opleggen van fiscale boetes. Ook hier duidelijkheid!
Nog kansen voor fraudeurs?
Zijn er nog kansen voor fiscale fraudeurs? Ondanks alle voor hen tegenvallende rechtspraak zijn er nog wel degelijk kansen. In normale gevallen kan de fiscus 5 jaar navorderen, maar buitenlands vermogen kan maar liefst 12 jaar belast worden. De Hoge Raad vindt dat verschil gerechtvaardigd, maar wil wel nog weten wat het Europese Hof van Justitie in Luxemburg ervan vindt. Daarnaast zal de hoogste ‘mensenrechter’ (het Hof in Straatsburg) ongetwijfeld binnenkort gevraagd worden of de recente Hoge Raad-beslissing wel door de beugel kan. Wordt vervolgd!