Laat u niet vloeren!
Op het oorspronkelijke ontwerp moet worden bezuinigd. Daarom vervallen de funderingspalen. Zowel de adviseurs als de aannemer waarschuwen om dit niet te doen, maar de opdrachtgever zet door. Dan verzakt de vloer. Wat nu?
Wat speelde bij een collega-aannemer? Een opdrachtgever laat een nieuw bedrijfspand bouwen. Omdat op het oorspronkelijke ontwerp moest worden bezuinigd, vervallen de funderingspalen. Maar de adviseurs en uw collega-aannemer waarschuwen hem dit niet te doen. Toch drijft de opdrachtgever zijn zin door. Resultaat is dat de vloer verzakt. Daarop stelt de opdrachtgever uw collega-aannemer aansprakelijk. Die had wel gewaarschuwd, maar niet duidelijk gezegd dat het zo erg zou zijn. Lees verder over de afloop!
De vloer zakt in
Geen vloerverwarming met stelconplaten. Nu was de verzakking ook wel heel erg. De oorspronkelijke architect had geadviseerd om stelconplaten voor de vloer te gebruiken. Die zouden de zetting door het wegvallen van de funderingspalen kunnen opvangen. De opdrachtgever luistert daar niet naar omdat hij vloerverwarming wilde. En dat kan niet bij stelconplaten. De opdrachtgever gaat naar andere adviseurs. Vervolgens wordt direct een definitieve vloer met vloerverwarming gelegd. De zetting is zo erg dat de stellingen in het magazijn deels niet meer op de vloer rusten en overhellen. De riolering en de vloerverwarming zullen waarschijnlijk ook niet intact blijven.
Wat zei de bouwrechter?
De bouwrechter (Raad van Arbitrage nr. 71.059) vond dat de waarschuwing voldoende duidelijk was. Er was door de opdrachtgever een aantal andere adviseurs ingeschakeld zoals de architect, constructeur en de bouwadviseur, die de opdrachtgever ook hadden gewaarschuwd. Deze adviseurs waren op het gebied van bouwconstructies meer deskundig dan de aannemer, zodat de aannemer voldoende duidelijk had gewaarschuwd, en niet gehouden was de adviezen van de adviseurs nader van commentaar of kritiek te voorzien.
De andere adviseurs. De zaak was misschien anders gelopen als er niet zoveel andere bouwkundige adviseurs bij de zaak betrokken waren geweest. De verantwoordelijkheid ligt dan in eerste instantie bij hen. Als die adviseurs er niet waren geweest, had de aannemer misschien wel uitdrukkelijker moeten waarschuwen en duidelijker moeten maken welke gevolgen het weglaten van de funderingspalen zou hebben.
Verborgen gebrek? Op één deel kreeg de opdrachtgever gelijk: de aannemer had geen dilataties aangebracht tussen de onderheide delen van het gebouw en de vloer, waardoor schade en scheuren ontstonden. De aannemer vond dat de opdrachtgever dit bij de oplevering maar had moeten zeggen. Er was geen verborgen gebrek omdat de opdrachtgever toch gewaarschuwd was voor verzakkingen zodat hij dit probleem ook had kunnen zien aankomen. Dat zag de rechter anders. Dat het zo erg zou worden, was onbekend, en dus was er een verborgen gebrek waarvoor de aannemer ook na de oplevering aansprakelijk was.
Hoe dit gedoe voorkomen?
Bevestiging. Al met al wel een vervelende zaak voor de aannemer. Hij had gewaarschuwd en was toch betrokken in een rechtszaak met alle kosten van dien. Veel gedoe had hij kunnen voorkomen door de waarschuwing schriftelijk te versturen. En van de opdrachtgever een schriftelijke bevestiging te verlangen dat die de waarschuwing goed had ontvangen en de aannemer niet aansprakelijk zou stellen. Daarmee speelt u juridisch op safe!
Maak uw profiel aan om dit advies en vele andere adviezen te kunnen ontdekken.